“ესავდეს ისრაელი უფალს ამიერიდან უკუნისამდე“ (ფსალმ. 130:3).
მოდი, დღეს ამას დაუფიქრდი: განა ყოველ ჩვენგანს არ უჩნდება იმის ცდუნება, რომ „რაიმე“ ან „ვინმე“ ხილულს მიენდოს, მაგალითად, ფულს, სამსახურს, მეუღლეს და ა. შ.?
ღმერთი სანდო თავშესაფარია. იგი „კლდეა“. ის არ იძვრის და არ მერყეობს. ის მყარია და უცვლელია.
ღმერთი…
- განუგეშებს
- გიცავს
- ადგომაში გეხმარება
- აღგადგენს
- და თავისი სიტყვის ერთგულია.
მისი სიტყვა უფლის ნდობისკენ მოგიწოდებს და შენი უნარების და ამა სოფლის სისტემებისა, რომლებიც ვერც გადაგარჩენს, ვერც განუგეშებს.
შენ გაქვს პრივილეგია: ღმერთი შენი კლდეა და შენი ციხესიმაგრეა. მისი იმედი გქონდეს და მის მშვიდობას მიიღებ!
ილოცე ჩემთან ერთად: “უფალო, დრეს მე ვიცვლები. მე შენ გენდობი და შენი იმედი მაქვს და არა საკუთარ თავს და ამყვეყნიურ სისტემებს. შენ ჩემი კლდე და ჩემი ციხესიმაგრე ხარ! ამინ“.
გმადლობ, რომ არსებობ!
გსურს მიიღო ყოველდღიური გამამხნევებელი წერილი ელ-ფოსტით? შემოუერთდი „დაინახე სასწაულს